Smetnje u atomskoj apsorpciji

Talasne dužine pri kojima pojedini elementi apsorbuju su dobro definisane i ne postoji mogućnost da dva elementa apsorbuju na potpuno istim talasnim dužinama. Međutim, apsorpcija nekog elementa na njegovoj rezonantnoj talasnoj dužini može zavisiti od prisustva drugog ili drugih elemenata a ovaj efekat se definiše kao hemijska interferencija.

Stepen atomske apsorpcije zavisi od broja nastalih slobodnih atoma metala u plamenu a taj broj je definisan konstantom ravnoteže tog sistema. Bilo koja promena sistema stvoriće uslove drugačije konstante ravnoteže i otuda drugog stepena atomske apsorpcije.

Različita fizičko-hemijska svojstva rastvora, takođe, mogu da utiču na stepen atomske apsorpcije.

Najčešći uzroci hemijske interferencije su:

-        formiranje stabilnog jedinjenja,

-        jonizacija,

-        velika energija disocijacije oksida,

-        promenljiva oksidaciona stanja.

Poseban doprinos nesigurnosti apsorpcionog signala potiče od prisustva svih materija u rastvoru koji se definiše kao »efekat matrice«. Potreba za stvaranjem realnih rezultata zahteva što potpunije poznavanje sastava matrice. Znajući sastav matrice moguće je predvideti oblik i stepen uticaja određenih faktora i preduzeti mere za njihovo prevazilaženje.

Od čisto fizičkih uzročnika bitni su viskozitet i površinski napon rastvora.

Neatomska apsorpcija, koja se definiše kao »apsorpcija pozadine«, takođe doprinosi stepenu neizvesnosti.

Uticaj natrijuma na apsorbancu kalijuma